Para sa Mahal Kong Asawa T_T

Sorry sa mga pagkakamali ko , sorry kung nasaktan lang kita , at sorry kung dahil sa akin naging miserable ang buhay mo , pareho tayo mahal ko , naging miserable din ang buhay ko , pero iyon ay di ko isinisisi sayo , alam mo bang sobrang mahal kita ? alam mo pa rin ba na kahit nung time na naghiwalay tayo ay sobra akong nasaktan. pero tama na siguro tong ginawa natin , na maghiwalay na tayo , oo mahal natin ang isa't isa at walang duda dun , ramdam ko ang pagmamahal mo at alam kung ramdam mo rin kung gaano kita kamahal , pero ang buhay ay di lamang sa pagmamahal ibinabase,. kelangan din nating maging praktikal , kelangan din nating ayusin ang mga buhay natin , oo tama nga sila na mali ang panahon na nagkakilala tayo at dahil alam natin na mahal na mahal natina ng isa't isa kaya di na agad natin inaksaya ang panahon at nagsama tayo , dati pa man mamhiE.. alam kung wala ng kasiguraduhan ang hinaharap natin gayunpaman ay nagbakasali nalang ako na baka pagnagsama na tayo ay magbago din ang estado ng buhay natin. pero nagkamali ako , di sa atin sumang ayon ang pagkakataon , mas lalo tayong nilubog ng sitwasyon , gayunpaman ,  sobrang mahal na mahal kita, patawarin mo ako sa mga nagawa ko sayo , at kahit hindi ka pa sa akin humihingi ng paumanhin at kapatawaran , asahan mong pinatawad na kita sa puso ko .

mamhiE yung anak natin sana wag mong pagmalupitan , wag mo po sanang ibaling sa anak natin ang lahat ng galit mo sa akin , kung di mo man po ipakilala sa akin ang anak ko ay okay lang po, ang mahalaga ay mahalin mo din sya tulad ng pagmamahal mo sa akin dati, ang laki ng kasalanan ko sa anak natin , ng dahil sa kahirapan ko ay nagawa ko syang iwan, mahal na mahal ko si Althea, sorry po anak , naging mahina ang daddy , naging mahirap ako ,.. naging parang kawawa tayo .. T_T...

Minsan naiisip ko na magpatiwakal nalang dahil sa hirap na dinaranas ko ngayon , at kapag naiisip ko na nadamay kayo sa estado ng buhay ko ay mas lalo kong sinisisi ang sarili ko , minsan nga pati ang Panginoon ay nasisisi ko kung bakit wala man lang sa akin tumulong na guminhawa ang buhay , bakit kahit sa kabila ng lahat ng pagsisikap ko ay wala sa akin tumatanggap ng trabaho ? at bakit di umaasenso ang buhay ko gayung kahit ako mismo alam ko sa sarili ko na marami akong kayang gawin ,. marami akong kayang ipakita , i contribute sa sosyudad.. tama nga sila , nagtapos ako ng pag aaral pero walang gustong tumanggap  sa akin , nagpakahirap ako mag aral pero walang nagtitiwala sa kakayahan ko ,

Kung nagkaroon lang sana ako ng maayos na trabaho di na sana tayo nagkaganito ,
di sana ako nakakaranas ng mga masasakit na salita,.
mga panglalait
mga hinanakit
, alam mo mahal ko , ikaw lang ang nagiging lakas ko , pero ngayon wala ka na di ko na alam kung saan ako huhugot ng lakas, di ko na alam kung saan ako kukuha ng lakas ng loob para magpatuloy , pero alam kung tama itong ginawang kung paglayo dahil mas lalo lang kayong nahihirapan  kapag nandyan pa ako sa inyo.

Nasasaktan ako kapag pinagdadamutan mo ako , pero ano nga naman ang karapatan ko iih kung ako nga di kita mabigyan ng nararapat, Oo napaka wala kong silbi, Dapat ang mga katulad ko wala namang kakayahan di na dapat nag aanak, pero huli na ang lahat,.. akala ko kasi dati may tatanggap sa akin dahil sa kakayahan ko , pero mamatay nalang yata ako pero wala pa rin akong trabahong matino. T_T


Patawarin mo ako MamhIE.. T_T

Away, away , away , walang katapusang Away ( Buhay Mag-Asawa )

buhay nga naman , kung gaano kasarap ang buhay may asawa ay ganun kahirap ang sakit at responsibilidad na papasanin mo at kahit kaylan ay hindi na ito pwedi pang bitawan , kumbaga , hindi ito isang krus lang na pasan pasan habang buhay kungdi isa itong krus na nakapaloob na sa ating pagkatao na hindi maaring bitawan at sumuko nalang. ako man din ay nakakaramdam ng galit , inis , asar, at pagkayamot sa asawa ko , pero iniisip ko nalang lagi na natural lang talaga na mag away kami dahil hindi naman kami isang tao lang , literal na dalawa pa rin kami kahit na sabihin na ang mag asawa ay iisa tao nalang dahil diyos ang nagpag isa sa amin , hay naku ,. buti nalang kahit papano ay matatag pa rin ako sa kabila ng mga away na nangyayari sa amin ng asawa ko , umiiwas nalang ako , di naman kasi pwedi na dun nalang ako sa tabi nya at hayaan sya sa mga kung ano anong mga pang aasar ang gawin nya sa akin , natural tao din ako at napupuno . mas mabuti na yung kapag nasa ganitong sitwasyon ay iniiwan ko sya sa bahay at dito muna ako sa sarili kong mundo ( richard belen world ) sa aking blog , na kung saan malaya kung masabi ang mga nararamdaman ko, malaya kong masasai kung ano ang gusto ko sabihin na walang nakakapigil sa akin wahahhaha.. 

hay naku kung alam lang ng asawa ko na sobrang mahal ko sya , 

sana pag uwi ko matino na ulit ang isip nya para naman hindi nalang lagi impyerno ang nararamdaman ko pag umuuwi hahahhaha...

Ang Buhay ng Isang Tambay

Di lang kasi maunawaan ng ibang tao ang ganitong usapin iih , bakit ka nga naman magagalit sa tambay ? porke ba tambay eh tamad  na ? o kaya naman porke ba tamad sa gawaing bahay iih tamad na nga talagang maituturing ?

Naalala ko ang time noong nasa murang edad palang ako hanggang sa makatapos ako ng kolehiyo , matatawag mo din ako that time na tamad, tambay, at palikero pero kung titingnan mo ngayon ang estado ko sa buhay at kung anong uri ng pamumuhay ang iniikutan ng mundo ko ngayon , siguro magbabago bigla ang pananaw mo sa mga tambay,

Hindi ko ito sinulat para ipagmayabang ang kung ano ako ngayon , at mas lalong hindi ko ito sinusulat para kunsintihin nyo ang mga tambay na kasama sa loob ng bahay nyo. ang tanging gusto ko lang ay kahit naman siguro paminsan minsan intindihin naman natin ang mga naiiwan natin sa ating mga tahanan. sumang ayon man kayo o hindi alam natin o ng kahit na sinumang tao na sobrang nakakabagot sa bahay , lalo na kung mag isa ka lang o kung may kasama ka naman ay hindi mo naman kasundo , ano nga naman ang gagawin mo maghapon magdamag sa loob ng isang bahay ? Malamang ang isasagot mo ang dami daming pweding gawin sa loob ng bahay , maglinis , magligpit, o kaya naman ay maghanap ng trabaho ,
Oo tama ka dun , ang dami nga , ang dami ngang pweding gawin pero ang tanong , inalam mo ba kung ano ang gusto ng katawan nyang gawin ? sigurado ka ba na ang mga sinasabi mong ang daming gawain ay gusto rin ng taong maiiwan na gawin yun ? dapat maging totoo tayo sa ating mga sarili , dapat aminin natin sa ating mga puso na ang bawat tao ay may kanya kanyang hilig, may kanya kanya mga katawan na magkakaiba ng kailangan , may mga katawan na madaling mapagod , may mga katawan na kahit ang gawaing sinasabi mo ay kinababagutan nya,. dapat kinukunsidera natin yun , dapat kasi bago tayo magsalita sa kanya ay kinakausap natin yung tao , dapat tinatanong natin kung ano ba ang gusto nyang gawin para hindi sya mainip, gusto nya na ba mag work , o kung ayaw nya naman ipaunawa mo sa kanya na kailangan mong tulong nya pero ang gusto mo ay kung ano lang din ang gusto nyang itulong sayo , tandaan mo po na walang tao na gusto maging tambay habang buhay,.

Ma-swerte ka na , iniisip mo lang na mas may higit pa kaysa sa kanya

Magandang araw po ,
kanina habang papasok ako sa trabaho ay may nakasabay akong tatlong babae , mga nagtatrabaho din office works din yun malamang, tiningnan ko sila ng pasimple , syempre kakahiya kapag nahuli nila ako na nakatingin sa kanila, baka lumaki pa mga ulo nun sabihin ang ganda nila . di naman sila mga kagandahan , sa totoo lang mga halatadong mga jonanay na nga eh , wahahahaha,. kumbaga kaya lang naman natuon dun ang atensyon ko ay dahil sa kanilang usapan , yung isang babae na katabi ko , dinig na dinig ko ang bunganga dahil nga sa katabi ko lang , kaya kahit nakapikit ako ay naiintindihan ko ang kanilang mga pinag uusapan , habang nag uusap sila ay para akong mangiyak ngiyak sa kinauupuan ko , naalala ko kasi ang asawa ko , kung ako sobrang nahihirapan minsan sa mga away namin , at minsan ay iniisip ko na sana ay magkahiwalay nalang kami dahil puro sakit at sama ng loob nalang naman ang ibinibigay nya sa akin ay taliwas naman yun sa nararamdaman ko ngayon , inisip ko kasi , pasalamat pa rin pala ako dahil kahit papano ay mas matino at di hamak na mas matiyaga ang asawa ko sa akin kaysa sa mga babaeng ito na nasa tabi at harap ko ,
tunay nga na sa pagsasama ng mag asawa hindi maiiwasan ang mag away, magkatampuhan at minsan ay nagkakasakitan pa ng pisikal , iyon ay dahil ang dalawang mag asawa ay literal na dalawa pa rin , ibig sabihin ,  hindi porke mag asawa na kayo ay magiging iisa nalang lahat ng inyong mga plano sa buhay , mga pangarap , mga iniisip at mga kagustuhan , sa kadahilanang ito , natural lamang na magkaroon ng mga mga di pagkakaunawaan lalo pa't kung mayroon ng isa sa inyo na gustong masunod at ayaw magpasakop,

Kanina habang nasa sasakyan ako at naririnig ko sila , masuwerte pa rin pala talaga ako dahil ,tulad ko , ang asawa ko ay may buong pagmamahal para sa akin , iyon bang kahit na kunti ay di nya magawang mag taksil sa akin , at gayundin naman ako , na kahit anong tukso ang dumating sa akin ay naisasantabi ko ito ng dahil sa pagmamahal ko sa kanya, at tulad ko din pala ang asawa ko ay handang magtiis at tiisin lahat ng hirap magkasama lang kami , paminsan minsan ngalang syempre kapag nag aaway na kami ay nahanduon na yung minsan sinasabi nya sa na naawa na sya sa sarili nya dahil lahat ng pagtitiis ginagawa nya sa akin , pero dahil narin sa galit ko ay di ko yun pinapansin bagkus ay sinasabi ko rin sa kanya na ako man ay naawa na sa sarili ko dahil nagpapakatanga ako para sa kanya pero ang katotohanan ay ako lang naman ang nagsasabi nun sa kanya at wala naman syang ginagawang mali pa para sa akin , ang tanging ikinasasama lang lagi ng loob ko ay ang pagiging seloso ko, and thankful naman ako dahil sa ngayon ay tinutulungan nya ako sa pagiging seloso ko, ewan ko ba kasi kung bakit ang hirap mawala ng paninibugho sa aking sarili , Oo aminado naman ako na mali talaga ako dun iiih , pero ano nga naman magagawa ko , di naman ako yung tipo na walang ginagawa , katunayan ay nagpapatulong din ako mismo sa asawa ko na mabawasan ang pagiging seloso ko , open ako sa asawa ko at sinasabi ko kung kailan ako nagsi selos at kung kailan naman ako hindi , kaya nagkakasundo kami sa ganuong bagay , ang mahirap ngalang kapag nag aaway na kami dahil alam nyang weakness ko yun ay lalo nya naman ako inuulol sa pag sabi ng kung ano ano na ikasasama ng loob ko ,. hay naku ang buhay may asawa nga naman , sadyang magulo pero ito ang kumukumpleto ng pang araw araw ko , mula pag gising , pagpasok, pag uwi at hanggang sa pagtulog.

Maling Mali Na Maki Pag-relasyon Kapag Broken Hearted

Ilang buwan bago ko rin nalaman sa sarili ko na halos puro na pala sa Relationship ang mga naipo post ko dito sa aking mundo , siguro sa kadahilanang puno rin ako ng emosyon sa kung ano ang kinakaharap ko ngayon,mga taga subaybay at mga nakakapag basa nito , hayaan nyo po na mailahad ko sa inyo kung ano ang nasasaloob ko .

Ilang beses na rin akong nagkakakamli sa buhay, ilang beses na rin akong nadadapa, nagsisisi at sa huli ay nag iisip na bakit kasi hindi nalang nagkaroon ng time machine, bakit kasi hindi nalanng nagkaroon ng source code ang buhay , at bakit kasi hindi natin pweding baguhin ang ating mga nakaraan .

Marahil ang pagkapasok natin sa isang desisyon sa buhay ay atin lamang napag tanto na mali matapos na maunawaan na natin na kaya lamang natin iyon nagawa ay dahil sa emosyong ating dinadala ng mga oras na yaon .( mga oras na gulong gulo ka, oras na sobrang sakit ng nararamdaman mo at oras na sobrang hirap at bigat ng pinapasan mo sa buhay ) . subalit papano nga ba kasi dapat ang tamang pagdi desisyon para naman sa kung ano man ang mapasok natin ay hindi natin ito pagsisihan sa hinaharap.

Isa man ito sa tanong na matagal ng lagi hinahanapan ng kasagutan ay isa rin ito sa mga tanong na nagtataglay ng kasagutan na hindi basta maipapaliwag dahil ang sagot sa tanong na ito ay bumase din sa ugali at buong pagkatao ng magdadala nito.

Alam natin lahat na mali ang padalos dalos na pagdi-desisyon . pero alam din naman natin na hindi lahat ng tao ay may malawak na pag iisip at pang unawa. may mga tao na kapag nadadala na sila ng kanilang mga emosyon na nababawasan na ang kanilang linaw sa mga bagay na tama o mali , ang tanging pumapasok nalang sa isip nila ay kung papaano sila makaka move on kaagad, at kung papaano sila makaka takas sa hirap, sakit at sama ng loob na kanilang dinadala, at aminin man natin o hindi , kapag ang isang tao nagkaroon ng sama ng loob ng dahil sa relasyon na merun sya ngayon , ang tanging naiisip nyang gawin ay hanapin ang sarili sa ibang klaseng relasyon at dito madalas pumapasok ang mga epal ika nga , yun bang imbis na tulungan nila ang isang relasyon na maka ahon sa kanilang kinakaharap na problema ay tatapatan pa nila ito o dili kaya naman ay hihigitan pa upang sa kanila mabaling ang atensyon , pagmamahal , at pag aaruga ng isang taong sobrang nasasaktan dahil sa relasyong kanilang kinakaharap nya ngayon.

Nakakalungkot mang sabihin , pero bakit ganuon ang mga tao, bakit sa halip na maging taga pamagitan tayo sa kanila ay tayo pa ang nagtatanim sa isip nila na " tama na yang hirap na dinadanas mo sa buhay , iwanan mo na sya , maghanap ka ng iba , makakakita ka pa " . wooosh kunwari pa ang mga tao na nagpapayo nito pero ano ang nasa loob loob nya , " andito naman ako " ano ba namang klaseng pag tulong nya , sa halip na sana ang sabihin mo ay ganito " pagtiisan mo nalang muna , hindi mo pa naman yata nagagawa lahat iih , kausapin mo sya ng matino kung ayaw nya magpakumbaba edi ikaw ang magpakumbaba, aminin mo ang kasalanan mo , kung hindi man nya aminin ang kasalanan nya at magmalaki pa edi , sarilinin mo nalang muna , lahat gawin mo para magka ayos kayo , at kapag hindi pa rin nag work , lumayo ka muna . mag palamig ka ,ilayo mo ang sarili mo sa kanya , bayaan mong ma realize nya na mahalaga ka pa pala sa kanya , at kapag ginawa nya yun bumalik ka,. at pakakatandaan mo na hindi porke sya ang bumalik ay kailangan mo syang bigyang ng mga kundisyon dahil hindi ganuon ang mag asawa o mag ka relasyon . kailangan kapag bumalik sya sayo tangapin mo ulit at mamuhay kayo ng walang pinagbago , wag na wag kang magmamalaki dahil magiging ugat ulit iyon ng inyong hindi pagkakasundo , ang mahalagang tanong dun ay " kaya ka ba lumayo para magmalaki ? para sabihin mo na kaya mo kahit wala sya ? hindi dapat ganuon ang maging rason mo kung bakit ka lumayo , tandaan mo na kaya ka lumalayo ay para magpalamig , para ikalma ang sarili at para mailayo ang relasyon sa mas lalo pa nitong ikasisira. Kung sakali man na tanungin mo na " Eh pano kung inulit nya ulit ? " madali lang ang sagot dyan , edi ulitin mo rin ,
kailangan lang kasi sa tao ang matuto tayo na babaan natin ang ating mga pride , eh ano kung magmukha kayong tanga , ikakamatay nyo ba yun ? iih ano kung magmukha kayong under ? hahayaan nyo ba yun ? iih kaya ka nga lalayo iih para di lahat mangyari na magmuka kang tanga at magmukha kang under.

Sa dalawang uri ng Paglayo , ang isang klase lang ang dapat mong gawin , iyon ay ang paglayo na hindi pag iwan kung hindi ang paglayo para umiwas. at ito ang pinaka mahalaga, Wag na wag kang makikipag relasyon sa iba habang nagpapalamig ka , uulitin ko kaya ka lumayo hindi para mang iwan o tuluyang wasakin ang relasyon na merun kayo kung hindi upang ayusin at muling buuin kung anumang sira at lamat ang nangyari dito.at lalong lalo na " WAG NA WAG KANG MAGDI DESISYON AGAD HABANG MAY NARARAMDAMAN KA PANG POOT, GALIT , PANINIBUGHO, AT SAMA NG LOOB " lumayo ka muna at magpalamig bago mo isipin ang lahat ng ito . kapag nagawa mo lahat ng sinasabi ko sayo anuman ang estado mo , anumang uri ng tao ka , anumang klaseng emosyon merun ka. sigurado akong magpapasalamat ka sakin...

hanggang sa muli

Kuya Richard.

Rich Mae Althea Belen ( My Baby Was Born ) December 11, 2011

atlast my baby is born , and to be honest I am overwhelmed, that's why nagsulat ako kaagad dito sa site ko para lang ma i share ang kasiyahang nararamdaman  ko , iba talaga kapag nakikita mo na mismo ng dalawa mong mata ang anak mo , alam mo ba yung pakiramdam na para kang nakahilagpos sa mga bigat na dinadala mo sa buhay , nasa trabaho palang ako ng malaman ko na nanganak na ang mahal kong asawa ay di ko na maipalawag ang sayang nararamdaman ko , sobrang mahal ko kasi ang anak ko kahit nung nasa sinapupunan palang sya ng kanyang mommy,. lagi ko syang ipinagtatanggol sa mommy nya kapag nadadamay na sa mga away namin , kaya nung nakita ko kung gaano sya kalusog at kaganda ay hindi ko talaga maiwasang maluha at maiyak dahil di lang dininig ng Diyos ang mga panalangin ko kungdi as in pinuno nya ng blessing ang anak at ang mommy nya, unang una na yung panganganak ng mommy ko ay hindi na naging pahirapan , ilang minuto lang ang tinagal ng mommy para mailabas ang baby althea namin at higit sa lahat , bukod sa napaka kinis at puti ng anak ko ay binigyan pa to ni Lord ng Dalawang Malalim na Dimples na syang ikinatuwa ng lahat hindi lamang namin kungdi maging sa lahat ng mga nakakakita sa kanya, Tuwang tuwa naman ako dahil namana nya sa akin ang dalawang dimples,^_^ ,

12:45 a.m  Nagising ako sa pag gising sa akin ni MamhiE, sobrang sakit na daw ng tiyan nya kaya naman kaagad akong bumangon at inalalayan sya, gabing gabi na kaya pinakarimdaman namin ng husto kung manganganak na sya kaya hinintay namin na labasan na sya at tsaka na kami tatawag ng midwife , di sana ako matutulog pero dahil sa may pasok ako kinabukasan ay pinatulog nya na ako at gigisingin nya nalang daw ako kapag sobrang sakit na at kailangan nya na manganak, kaya nahiga ulit ako pero panay tingin ko sa kanya kaya ang nangyari ay di rin ako naka tulog mga alas dos na ako ng madaling araw bago naka idlip ,
halos umiyak na sa sakit ang mamhie ko at habang tulog ako ay panay ang ikot nya sa sala , palakad lakad , ayaw nya naman maupo dahil mas lalong sumasakit , sinubukan ni mamhiE na maidlip katabi ko pero talagang ayaw syang patulugan ng sakit ng tyan , kaya tumayo ulit sya at naglakad lakad sa sala , di naka tiis si mamhiE kaya lumabas ito ng bahay , dahil tulog ako kaya di ko na yun namalayan at hindi ko na ito nasaway,. sa labas ay nakita nya si Mam, at duon ay kinausap nya ang mamhiE ko na sana humingi na ito ng sorry kay mama para hindi sya mahirapan ng husto , subalit wala naman si mama para makapag sorry ang mamhiE kaya pinaligo nya na lang ito dahil sigurado na raw talagang ngayon ang kapanganakan nya,  narinig nya ako ng umiiyak at umuungol sa loob kaya dali dali syang pumasok at ginising ako , ( nananginip ako that time pero di ko na maalala kung ano naman yung napanaginipan ko ) . mga 6 ng umaga ako nagising at pinag igib ko kaagad ng pampaligo ang mamhiE ko , at dali dali naman sya na naligo , kitang kita ko sa mukha nya ang hirap at sakit na nararamdaman nya , pero wala akong magawa , gusto ko na syang dalhin sa clinic pero ayaw nya at kakayanin nya daw na sa bahay nalang sya manganganak,kinailangan ko pa ring pumasok sa mga oras na yun dahil wala kaming ibang pera nun kungdi ang natitira sa aming mga 800 pesos kaya naman kahit sa pagli labor nya ay pumasok ako sa trabaho , nasa biyahe palang ay sobrang nag aalala na ako dahil alam kung ngayon ding araw talaga na to manganganak ang mamhiE ko , samantala sa bahay ay puspusan na ang pag li labor ng mamhiE, pinipilit nyang manganak sa bahay pero maraming bata ang labas pasok sa bahay na di naman masaway dahil wala ako dun kaya di rin si mamhiE maka ere ng maayos kaya mas lalo itong nahirapan , kitang kita na sa mukha nya ang hirap at pinapayo na ng mga kapitbahay namin na dalhin na ito sa clinic at dahil sobrang hirap na nararanasan ng mamhiE ay pumayag na ito na dalhin kian Ka Mira ( Midwife ) , tinawag nila si Kuya Raul at duon sila sumakay papuntang clinic , kasama sina Ate Kris at si Ate Bebe ( midwife din ) at pati sina alai ay dinala nila si MamhiE sa clinic ng midwife at minuto lang ang binilang ay lumabas na ang bata ng walang kahirap hirap., ako naman sa trabaho ay kakatapos ko lang maglinis at kakatawag ko lang sa kapatid ng asawa ko na si Matet para ipasabi sa kanilang pamilya na mangangak na ang mamhiE at kelangan ang presence ng Mama nila , pero wala si matet duon kaya pinakontak ko nalang sa kanya ang mama para ipasabi ang kalagayan ng mamhiE,. pagkatapos kong matawagan si matet ay tinawagan ko namana ng number ng mamhIE, sa una ay nag ring ito pero pinatayan ako kaya nagulat naman ako at nag dial ulit ,. may sumagot,
" hello " saad ng nasa kabilang linya,
" hello Si Jessica kamusta na , asaan na si Jessica " saad ko naman kahit di ko alam kung sino ang nasa kabilang linya.
 " hello , Richard ? , si Richard ba to " saad ng nasa kabila
" oo ako nga , sino ka ? nasaan si Jessica ? " sagot at tanong ko ,
" andito kami kina Ka Mira, si Ate Kris mo to , nanganak na ang asawa mo , Babae " sagot ng nasa kabilang linya,
na stunt ako at di ko maipaliwanag ang nararamdaman ko parang gusto kong lumipad at gusto ko nanduon na ako kaagad, kaya  pagkatapos kong humingi ng pasasalamat kay ate kris sa pag aasikaso nila ay tinawagan ko kaagad ang boss ko at nagpaalam ako na uuwi na ako dahil nanganak na ang asawa ko , dahil emergency kaya dali dali namang pumayag ang boss ko at pinauwi na ako kasama ang kinassh advance ko na pera.

Takte isang problema ko ang wala akong barya na pambayad sa pamasahe kaya naman natagalan pa ako bago ako nakasakay ng tricycle papuntang clinic, mga wala din kasing panukli mga tricycle driver at kahit yung mga tindahan kahit na bibili ako ay wala ring mga pamalit hay naku , kaya ang ginawa ko nalang ay sumakay ako ng tricycle kahit alam ko wala sila panukli , at ng makarating na kami ng clinic ay sinabi ko hintayin nya nalang ako at kukuha lang ako ng barya sa asawa ko ,.. hahahhaha
pagkakita ko sa anak ko ay kinarga ko ito kaagad, ang ganda talaga ng anak ko , ang cute , sobrang mahal na mahal ko yun iih kaya siguro halos parang xerox na ang mukha naming dalawa,.
si mamhiE naman ay walang malay na nakatulog sa may higaan , pinuntahan ko ito habang karga ko si baby at hinaplos at mukha at noo. hanggang sa magising .. ^_^


- nagpasama ako kay  alai para bumili ng almusal nila , hindi pa kasi mga nagsisipag almusal
- mga alas diyes ng umaga ng dumating ang kapatid ni MamhiE at ang mama nya kasama si Kuya Arvin ,.
- kumain kaming tatlo nina kuya arvin at lupin sa canteen di sumama si mama at binantayan ang mamhiE ko .
- pagdating namin ay pinakain ko ang mamhiE ko.
- mga alas 12 na naka uwi sina mama at kuya arvin at lupin.
- inilabas ko ang mamhiE ko alas tres ng hapon , isinama ko si ate baby sa pagsundo kay jessica para sya magdala sa baby althea namin dahil mahina pa ang katawan ng mamhiE..

pagdating namin sa bahay ay tinatadtad kami ng mga bisita , ang daming gustong makakita sa baby althea namin lakas talaga ang appeal ng mahal kong baby.. dami natutuwa sa dimples nya,... hehehehe syempre ako kaya ang daddy nya.. ^_^

Tama Bang Umasa Na Habang Buhay Kayong Magsasama ng Asawa Mo ?

Kung ang pagbabasehan natin ay ang katanungan na nasa titulo ay simple ang kasagutan pero ang hirap tangapin. Alam mo kung bakit ? dahil ang tamang sagot sa tanong na yan ay " Hindi tamang umasa ka na habang buhay kayong magsasama ng asawa mo? alam mo kung bakit ? dahil bawat tao ay may kanya kanyang nararamdaman ,. isip, mga pangarap at higit sa lahat ambisyon sa buhay.

May mga tao na kapag hindi nila na ri reach ang isang bagay na inaambisyon nila ay nagri rebelde ito sa buhay na kung saan ikasisira ng relasyon nyo . merun din naman na dahil sa mga ambisyon nya ay magagawa nyang iwan lahat kasama ka na. dapat sa buhay matuto tayo makisabay at makibagay hindi lamang sa nangyayari sa ngayon kung hindi maging sa mga mangyayari bukas. dahil ang tao nilikha hindi para kontrolin ang hinaharap nya. at tao ay binigyan lamang na kontrolin ang sa ngayon o ' present ' sa ingles. wala tayong kapangyarihan o abra cadabra para malaman natin at makontrol natin kung ano ang mangyayari bukas o sa mga susunod na araw.

Oo, napakasakit talagang isipin na hindi naman pala talaga kayo magtatagal o hindi naman pala kayo magsasama habang buhay at sadya ngang isipin mo palang ito ay nakaka depress na . kaya nga ipinapayo ko na wag nyo masyadong isipin ito kung hindi nyo kaya. tsaka wala naman kayo dapat na ipag alala dahil mga 40 percent lang ng populasyon dito sa pilipinas ang nakakaranas ng ganitong sitwasyon ng pagsasama. at lahat ng yun ay may mga nangyayaring pagka depress. oo mahal natin ang isang tao kaya tayo na di depress pero kung patuloy lang tayong papakain sa depression dahil sa sakit ay talagang mawawalan na tayo ng gana sa buhay.

tulad ng karamihan ako din ay may asawa na at ipinagmalaki ko sa buong mundo kung sino sya. Jessica lang naman ang pangalan ng pinakamamahal kong asawa. at pareho kaming nagmamahalan pero pareho kaming hindi umaasa na kami hanggang sa mamatay kami .. oo nga't pareho namin mahal ang isa't isa pero mas mabuti na yung handa. madalas kapag napag uusapan namin to pareho kami umiiyak at pareho namin sinasabi sa isa't isa na " hindi ako yung magbabago sa pagmamahalan natin" hehehe.. syempre sino ba naman ang magsasabi na " malamang ako yun" edi dedo na .. pero to be honest . ako man ay sobrang nasasaktan sa tuwing iispin ko palang na hindi kami ang magkakasama habang buhay . mahal namin ang isa't isa at walang duda yun. inihahanda lang naman namin ang sarili namin para kung sakali . pero hinding hindi namin iiwan ang isa't isa. lalo na't malapit ng lumabas ang panganay namin... ^_^ excited na nga ako iih.. ^_^

para sa mga nagtatanong kung tama ba ang umasa o hindi . ang sagot ko ay ..
"Huwag umasa dahil lahat ng bagay ay nagbabago , pero wag din lagi isipin na maghihiwalay nga kayo ikaw din baka maparanoid ka at imbis na hindi kayo maghihiwalay ng dahil sa kakaisip mo ay matuluyan nga." hahahhahaha.,..

balance dapat lagi!! ^_^

Good Luck...


http://www.richardbelenworld.com

Huwag Agad magtitiwala sa inaakala mong taong tutulong sayo

Magsisi man ang isang 25-anyos na dalaga ay huli na dahil napariwara na siya sa kamay ng taong inakala niyang makakatulong sa kanyang problema matapos na siya’y sapilitang gahasain sa isang pribadong lugar sa Pasig City.

Kasama ng kanyang live-in partner ay dumulog sa Pasig City Police Station ang biktima na itinago sa pangalang Marie, tubong Bicol at pansamantalang naninirahan sa Caliwag St., Brgy. Pinagbuha­tan ng nasabing lungsod at nagsabing “akala ko ay tutulungan n’ya ako, gagahasain lang pala”.
Ipinagharap ng biktima ng kasong rape sa Women’s and Children Protection Desk (WCPD) ang suspek na pansamantalang itinago sa pangalang Darwin, dahil nakakalaya pa ito, tubong Bicol at umano’y miyembro ng Traffic Parking Management Office ­(TPMO) ng Pasig City.
Sinabi pa ng biktima kay PO2 Amy Baldonado ng WCPD na naganap ang panghahalay umano sa kanya ng suspek noon pang Marso 23 su­balit kahapon lang umano nagreklamo ang biktima matapos na makatanggap ito ng mga pagbabanta mula sa suspek na idadamay nito ang kanyang live-in partner na isa ring mi­yembro ng TMPO sa sandaling mayroon umanong makaalam sa nangyari sa kanila.
Inihayag pa ni Marie na nag-away umano sila ng kanyang live-in partner bago mangyari ang panggagahasa kaya’t bilang kababayan ay hu­mingi umano ng tulong ang biktima sa suspek.
“Nag-away po kasi kami ng live-in partner ko at umalis ako ng bahay para makaiwas sa gulo kaya’t nag-text ako sa kanya (suspek) para magpatulong kung saan ako puwede makakita ng kuwartong mapagpapalipa­san matulog kahit isang gabi lang,” ayon sa biktima.
Agad naman umanong nag-alok ng tulong ang suspek, subalit hindi umano nito sukat akalain na ang tinutukoy na kuwarto ng suspek ay sa Pasig View sa nasa Bagong Ilog, Pasig City.
Pinilit umano ng biktima na tumanggi subalit pi­lit na siyang pinapasok ng suspek sa kuwarto kaya’t mabilis nitong isinara ang pinto at hinawakan ng suspek ang door knob hanggang sa maganap ang pang­hahalay.